Rak prostaty to najczęściej diagnozowany nowotwór u mężczyzn w Polsce, a jego zaawansowana postać jest jedną z głównych przyczyn zgonów. Nowe badania wskazują, że terapie łączone mogą znacząco wydłużyć życie pacjentów z przerzutowym rakiem prostaty opornym na kastrację (mCRPC), zwłaszcza w przypadku obecności mutacji genetycznych. Wyniki najnowszych badań potwierdzają skuteczność terapii opartej na inhibitorach PARP w połączeniu z lekami hormonalnymi.
rak prostaty – wyzwanie współczesnej medycyny
Każdego roku w Polsce diagnozuje się około 20 tysięcy nowych przypadków raka prostaty. Wczesne wykrycie daje szansę na skuteczne leczenie, ale w wielu przypadkach choroba rozwija się agresywnie i osiąga stadium przerzutowe. W zaawansowanych stadiach stosowane jest leczenie antyandrogenowe, które początkowo spowalnia wzrost nowotworu, jednak z czasem przestaje być skuteczne.
mutacje genetyczne a agresywność nowotworu
Niektórzy mężczyźni zapadają na raka prostaty w młodym wieku, a ich choroba ma wyjątkowo agresywny przebieg. W wielu przypadkach przyczyną są mutacje w genach BRCA1 i BRCA2, które zwiększają ryzyko nowotworu.
Mutacje te występują również u kobiet z genetyczną predyspozycją do raka piersi i jajnika. Coraz więcej dowodów wskazuje, że u pacjentów z mutacjami w genach BRCA oraz HRR konieczne jest stosowanie specjalistycznego leczenia.
innowacyjne leczenie dla pacjentów z mutacjami
Dostępne już dziś terapie celowane, takie jak inhibitory PARP, mogą skutecznie spowolnić rozwój choroby. W Polsce pacjenci z mutacjami BRCA1 i BRCA2 mają możliwość leczenia inhibitorami PARP w monoterapii lub w połączeniu z nowoczesnymi lekami antyandrogenowymi.
Przykładowe opcje terapeutyczne:
- olaparib – inhibitor PARP stosowany w monoterapii
- niraparib z octanem abirateronu – terapia skojarzona zwiększająca skuteczność leczenia
Nowe badania sugerują, że połączenie inhibitora PARP z lekami hormonalnymi może być skuteczniejsze nawet u pacjentów bez mutacji BRCA.
terapia skojarzona wydłuża przeżycie pacjentów
Podczas tegorocznego sympozjum Amerykańskiego Towarzystwa Onkologii Klinicznej (ASCO GU) zaprezentowano wyniki badania TALAPRO-2. Wykazano, że leczenie talazoparybem w skojarzeniu z enzalutamidem wydłuża medianę całkowitego przeżycia o 9 miesięcy u wszystkich pacjentów, a u osób z mutacjami HRR – aż o 14 miesięcy.
To pierwsze badanie, które potwierdza, że terapia skojarzona nie tylko opóźnia progresję choroby, ale także realnie wydłuża życie chorych z mCRPC.
konieczność zmian w systemie leczenia
Obecnie leczenie skojarzone jest dostępne jedynie dla pacjentów z mutacjami BRCA1 i BRCA2. Badania pokazują jednak, że korzyści z tej terapii mogą odnieść także pacjenci z mutacjami HRR oraz inni chorzy na raka prostaty w stadium przerzutowym.
Konieczne są zmiany w systemie leczenia, które umożliwią dostęp do badań genetycznych oraz nowoczesnych terapii dla większej grupy pacjentów.
działania niepożądane można kontrolować
Każda terapia onkologiczna wiąże się z ryzykiem skutków ubocznych, ale nowoczesne metody leczenia pozwalają na ich skuteczne kontrolowanie. W razie potrzeby można modyfikować dawkę lub zmieniać schemat leczenia, aby zminimalizować negatywne skutki terapii.
Dzięki nowym terapiom coraz więcej pacjentów z zaawansowanym rakiem prostaty otrzymuje szansę na dłuższe życie i skuteczniejsze leczenie. Badania nad terapiami łączonymi są krokiem milowym w walce z tym trudnym nowotworem.
